«Jana ličyła, što niejki zakon u Biełarusi jašče pracuje» — pravaabaronca ab prysudzie Naście Łojka
Pravaabaronca i siabroŭka Nasty Enira Branickaja nazvała prysud «asabistaj pomstaj HUBAZiKa».
U Minskim haradskim sudzie 20 červienia vynieśli vyrak pravaabaroncy Naście Łojka. Prysud abviaščali na adkrytym pasiadžeńni, ale sam praces prachodziŭ u zakrytym farmacie. Naście dali siem hadoŭ kałonii pavodle č. 3 art. 130 KK («Raspalvańnie sacyjalnaj varožaści»).
Nasta zajaviła ŭ sudzie, što budzie abskardžvać vyrak. Pavodle naziralnikaŭ, trymałasia jana na pracesie dobra.
«Padstavaj dla pieraśledu Nasty staŭ dakład, jaki jana padrychtavała ŭ 2018 hodzie, ale hety dakład ab pieraśledzie anarchistaŭ i inšych levych aktyvistaŭ dahetul jość na sajcie, jaki nie pryznany ekstremisckim. I sam dakład nie pryznany ekstremisckim. Nasta zaŭsiody imknułasia adstojvać intaresy samych nieabaronienych i rabiła heta prafiesijna, tamu krytyčna aceńvała dziejańni milicyjantaŭ, u pryvatnaści, supracoŭnikaŭ Hałoŭnaha ŭpraŭleńnia pa baraćbie z arhanizavanaj złačynnaściu i karupcyjaj MUS, jakija pieraśledavali anarchistaŭ. Tamu hety prysud — jaŭnaja pomsta HUBAZiKa za hetu pravaabarončuju dziejnaść Nasty», — cytuje słovy Eniry Branickaj «Radyjo Svaboda».
U 2022 hodzie Nasta Łojka adbyła niekalki administracyjnych aryštaŭ na Akreścina, paśla čaho jaje źmiaścili na «Vaładarku» pa kryminalnym abvinavačańni.
«My abmiarkoŭvali, ci varta joj było vyjechać. Niebiaśpieku jana ŭličvała, ale zychodziła z taho, što za joj nie było ŭdziełu ŭ šeściach padčas masavych pratestaŭ, nie było inšych dziejańniaŭ, jakija ŭłady traktavali jak parušeńni zakona. Nasta ličyła, što niejki zakon, niejkija normy jašče pracujuć u hetaj krainie. Ciapier vidavočna, što heta było ŭsio ž idealistyčnaje ŭjaŭleńnie».
Pravaabaronca spadziajecca, što ŭ Nasty Łojka chopić sił vytrymać termin, jaki joj pryznačyŭ sud.
«Siem hadoŭ — heta žudasny termin, ale siońnia možna čakać čaho zaŭhodna. My budziem jaje padtrymlivać i spadziajomsia, što joj chopić sił i mužnaści vytrymać hetyja vyprabavańni», — kaža Enira Branickaja.
Kamientary
jen ža tam eta...niedzie tam šaryć