Radniankoŭ i Kraŭcoŭ raskazali, jak pakinuli Biełaruś i jak Kaleśnikava parvała svoj pašpart
Pres-sakratar Kaardynacyjnaha savieta Anton Radniankoŭ i vykanaŭčy dyrektar Ivan Kraŭcoŭ raspaviali pra toje, jak ich razam z Maryjaj Kaleśnikavaj zatrymali biełaruskija siłaviki, a paśla hetaha — sprabavali prymusova departavać va Ukrainu. Radniankoŭ i Kraŭcoŭ vyjechali ŭ Kijeŭ, tady jak Kaleśnikava parvała svoj pašpart i zastałasia ŭ Biełarusi.
Pra zatrymańnie Kaleśnikavaj Radniankoŭ i Kraŭcoŭ daviedalisia ad žurnalistaŭ ranicaj 7 vieraśnia. Da doma žančyny padjechaŭ bus, ź jakoha vyjšli «nieviadomyja ludzi». Jany zašturchali ŭ bus mužčyn. Pa słovach Radniankova, ich vieźli z adnaho ŭčastka da inšaha. Na hałavu Radniankova nadzieli čorny miašok na hałavu i kajdanki.
Ni Radniankoŭ, ni Kraŭcoŭ nie viedali, u jakim statusie znachodziacca i na jakich padstavach ich zatrymali. Ź imi razmaŭlali ludzi ŭ cyvilnym. Kraŭcoŭ kaža, što jamu pryhrazili zaviadzieńniem kryminalnaj spravy ab złoŭžyvańni słužbovym stanoviščam z-za dziejańniaŭ na adnoj z papiarednich prac.
Mužčyny znachodzilisia ŭ adździaleńni Departamienta finansavych rasśledavańniaŭ Kamiteta dziaržkantrolu. Tam im rastłumačyli, što jany zacikaŭleny pierš za ŭsio ŭ vyvazie Maryi Kaleśnikavaj ź Biełarusi.
Radniankova, Kraŭcova i Kaleśnikavu pavinny byli pryvieźci ŭ punkt propusku Alaksandraŭka na biełaruska-ŭkrainskaj miažy. Ruchalisia kałonaj ź niekalkich mašyn. Płan byŭ taki: davieźci ŭsich traich da miažy, paśla čaho pierasadzić na asabisty aŭtamabil Kraŭcova i vyvieźci va Ukrainu.
Usie troje pierasiekli biełaruski bok miažy nie spyniajučysia, paśla čaho apynulisia na niejtralnaj terytoryi. Tam ich pačali pierasadžvać u aŭtamabil BMW, jaki naležyć Kraŭcovu. U hety momant źjaviłasia Kaleśnikava. Jaje siłaj zašturchali na zadniaje siadzieńnie adnoj z mašyn.
Tam jana ŭbačyła svoj pašpart, na padstavie jakoha jana pavinna pierasiekčy miažu. Paśla hetaha jana schapiła dakumient, parvała jaho na šmat drobnych kavałačkaŭ, hetyja kavałački jana ŭziała i vykinuła ŭ akno. Dalej žančyna vylezła praz akno i pajšła da biełaruskaha boku miažy.
Radniankoŭ i Kraŭcoŭ byli ŭ mašynie apošniaha, a Kaleśnikava — znoŭ u atačeńni biełaruskich siłavikoŭ. Biez pašparta jana nie mahła b pierasiačy ŭkrainski bok miažy. Tady, jak uspaminaje Kraŭcoŭ, jon ubačyŭ, što ich chacieli zatrymać druhi raz: z boku źjaviŭsia sini mikraaŭtobus, jaki pačaŭ ruchacca ŭ bok BMW.
Tady Kraŭcoŭ adrazu pajechaŭ na ŭkrainski bok miažy, tam ich prapuścili ŭkrainskija pahraničniki — i jany apynulisia na terytoryi Ukrainy. Pierasiačeńnie ŭkrainskaha punkta propusku doŭžyłasia 5-6 hadzin, udakładniŭ Radniankoŭ.
Va Ukrainu ich vyvieźli, pa słovach Radniankova, tamu, što jany nie majuć šenhienskaj vizy, a tamu nie mieli padstaŭ vyjechać, naprykład, u Polšču ci Litvu.
Ciapier čytajuć
«Mnie soramna, ale ja navat nie pamiataju». Stali viadomyja novyja padrabiaznaści z pracesu zdymak emihrantaŭ dla kino na BT10
Kamientary