Chto taki Dźmitryj Sasnoŭski, jakoha abvinavačvajuć u zamachu na Azaronka? Padrabiaznaści
2 lipienia Alaksandr Łukašenka raspavioŭ ab sprobie zabojstva žurnalista STB Ryhora Azaronka. Maŭlaŭ, sprobu ažyćciavili minułaj nočču, Azaronak adbiŭsia. Paźniej pa telebačańni pakazali kadry napadu na prapahandysta (praŭda, u bieły dzień i na vulicy). Nazvali i pakazali padazravanaha — niechta Dźmitryj Sasnoŭski. «Naša Niva» vyśvietliła, chto hety čałaviek.
Sasnoŭskamu 31 hod. Jon uradženiec Lidy. Vučyŭsia ŭ rodnym horadzie, paśla niekatory čas u adnym ź minskich univiersitetaŭ, ale ŭrešcie vučobu kinuŭ. Viarnuŭsia ŭ Lidu, dzie i žyŭ da niadaŭnich padziej. Ažaniŭsia, maje 6-hadovaha syna.
Sasnoŭski niejki čas pracavaŭ elektramantažnikam, ale apošnija paŭhoda — taksistam.
Uvieś tydzień pierad «zamacham» Dźmitryj byŭ ź siamjoj, nikudy nie źjazdžaŭ. Na vychodnych jeździli na lecišča, paśla z paniadziełka Sasnoŭski zajmaŭsia chatnimi spravami: vadziŭ syna da cyrulnika, da łahapieda. U čaćvier, 1 lipienia, Sasnoŭski taksama byŭ doma, pryhladvaŭ za synam. Žonka pracuje majstram pa manikiury, pracuje z doma. Jana taksama była ŭ kvatery, prymała klijentaŭ.
Raptam Dźmitryj vyjšaŭ z kvatery, sieŭ u mašynu i źjechaŭ, ni słova nie skazaŭšy žoncy. Paźniej dasłaŭ joj karotkaje paviedamleńnie: «Pajechaŭ pa pracy, budu zaŭtra».
Pa słovach blizkich, heta była nie vielmi typovaja situacyja. Uviečary žonka zvaniła jamu, Dźmitryj nie zdymaŭ słuchaŭku. Na nastupny dzień, 2 lipienia, jaho telefon uvohule byŭ vyklučany.
2 lipienia svajaki Dźmitryja čakali, što jon pryjedzie i rastłumačyć svaje pavodziny. Ale zamiest jaho kala 18-j ci 19-j hadziny pryjechali siłaviki: spačatku praviali pieratrus u kvatery baćkoŭ Dźmitryja, paśla ŭ kvatery, dzie žyŭ jon z žonkaj i synam.
Ciapier Sasnoŭski pad vartaj. Pa jakim artykule jaho abvinavačvajuć i ŭvohule što kankretna staviać u vinu, siamja nie viedaje. Kažuć, što navat advakata jašče nie naniali: «Pakul u jaho dziažurny advakat, proźvišča nie pamiatajem».
«Naša Niva» źviazałasia z žonkaj Sasnoŭskaha. Videa z «zamacham na Azaronka» jana ŭžo bačyła.
«Ja nie viedaju, što dakładna tam adbyłosia i jakim čynam. Mahu tolki budavać teoryi i viersii. Adna ź ich: mahčyma, muža niedzie zatrymali, a paśla ŭžo prydumali hetuju ŭsiu fihniu? Moža, skazali mužu: rabi, što skažuć, kab mienš atrymać,? Heta, kaniečnie, tolki maje hipotezy, — kaža Ksienija. — Ale ja ž viedaju svajho muža. Kab jon — dapuścim! — išoŭ na takuju spravu, to heta dakładna byŭ by nie bieły dzień. Jaki adekvatny čałaviek budzie vykradać kahości pasiarod dnia?! I pachodka — ja ž viedaju jaho pachodku. Ruchaŭsia b jon taksama pa-inšamu».
Proźviščy zatrymanych, jakija nazvaŭ Łukašenka (Hulevič, Hłotaŭ, Haspadaroŭ i Ašurak), žoncy ničoha nie kažuć. Jana takich ludziej nie viedaje. Jak nie viedaje i tajamničaha «padzielnika» ź pistaletam, jakoha pakazali ŭ videaroliku, ale ž nie prademanstravali jaho tvar.
Mašyna na videa taksama nie taja, na jakoj źjazdžaŭ Sasnoŭski. Dzie ciapier ich aŭtamabil, žonka Dźmitryja nie viedaje.
Sasnoŭskaha zatrymlivali ŭ žniŭni 2020, napiaredadni vybaraŭ. Padazravali, što rasklejvaŭ ulotki, pratrymali troje sutak, ale paśla adpuścili — navat biez štrafa.
«Jon siadzieŭ u niejkich čatach, tak, aktyŭna. Ale sa mnoj staraŭsia takija temy nie abmiarkoŭvać. Z kim jon tam pierapisvaŭsia — ja nie viedaju. Moža pierastrachoŭvaŭsia, kab paśla da mianie pytańniaŭ nie było? Ale ž ja nie dumaju, što muž byŭ hatovy da niejkich rezkich dziejańniaŭ. U mianie poŭnaje admaŭleńnie hetaj situacyi, jakaja adbyłasia. Bo kab niešta i rabiłasia — to rabiłasia b nie tak. Ja dumaju, što heta niejkaja padstava, moža, padstaviŭ chtości z tych jaho čataŭ? Usio vielmi dziŭna.
Muž navat u vojsku nie słužyŭ, pistalet nie ŭmieje trymać, a tut raptam jedzie na takuju spravu?
U mianie šmat pytańniaŭ, — kaža žonka Dźmitryja Sasnoŭskaha. — Nie viedaju, čaho ciapier čakać. Razumieju, što dobra ŭsio nie skončycca. Budzie niejki prysud».
Kamientary