Błohier i muzyka Andrej Pavuk na anłajn-marafonie «Nam nie ŭsio adno!» raskazaŭ pra svaje hutarki z čynoŭnikami i siłavikami.
Andrej Pavuk rehularna telefanuje čynoŭnikam i zadaje pravakacyjnyja dla ich pytańni.
Na jaho dumku, čynoŭniki znachodziacca ŭ zakładnikach i ŭ ich niama inšaha vyjścia, jak dziejničać, kab nie škodzić. Jamu chaciełasia b vieryć u čałaviečnych hetych ludziej, ale nie zaŭždy heta spracoŭvaje.
«My ž viedajem, što takoje łukašenkaŭskaja dyktatura», — kaža jon.
Andrej Pavuk adznačaje, što nie moža apubličvać čynoŭnikaŭ, hatovych havaryć pra prablemy. Pavodle jaho słoŭ, jość jabaćki, «u jakich za niešta balić, ale jany ŭsio adno nie mohuć vyjści za miežy dyktatury i adčuć pavietra svabody».
«Tych, chto kaža niapravilnyja rečy, ja publikuju ŭ jakaści vychavaŭčaj pracy», — tłumačyć jon.
Andrej Pavuk niadaŭna patelefanavaŭ žančynie, jakaja daniesła, što ŭ adnoj chacie na ścianie visić bieł-čyrvona-bieły ściah. Błohier skazaŭ joj, što heta jana na jaho paskardziłasia. Vyjšła doŭhaja hutarka.
Vyśvietliłasia, što hetaja žančyna haduje dzicia z redkim hienietyčnym zachvorvańniem i pra jaje niezaležnaje miedyja rabiła repartaž, a dziaržaŭnyja ni razu nie napisali.
«U kancy hutarki jana vybačałasia. Taki byŭ pryjemny vynik hutarki», — padkreśliŭ Andrej Pavuk.
Pavodle jaho słoŭ, redka byvaje, kab danosčyki vybačalisia za svaje dziejańni.
Na pytańnie, ci hatovy Andrej Pavuk daravać, jon adkazaŭ: «Kali jany buduć raskajvacca na kamieru, kab usie acanili padpisčyki, nakolki heta sumlenna, tady my možam dać ahulnuju acenku».
Andrej Pavuk kaža, što jon za publičnyja sudy, i pryznajecca, što maje asabistuju kryŭdu na milicyjantaŭ. Jon ličyć, što milicyjanty nie prajaŭlajuć svajho čałaviečaha, mužčynskaha charaktaru i stajać na boku zła.
Anłajn-marafon «Nam nie ŭsio adno!» pravodziać biełaruskija niezaležnyja miedyja i pravaabarončyja inicyjatyvy, kab sabrać hrošy dla palitviaźniaŭ i ich siemjaŭ.
Achviaravać hrošy možna pa spasyłcy: salidarnasc.com
Ciapier čytajuć
Łukašenka pra Zialenskaha: Vałodzia jak syn mnie byŭ, ale pastupiŭ jak hnida23
Kamientary