«Strašna toje, što jany robiać u ramkach Sajuznaj dziaržavy». Suprać Bondaravaj i jaje kamandy vystupiŭ navat Mukavozčyk
U Nacyjanalnaj biblijatecy napiaredadni štohadovaha knižnaha kirmaša ŭ Minsku praŭładnyja litaratary praviali mižnarodny simpozium «Piśmieńnik i čas», dzie abmierkavali hetuju piakučuju prablemu z kalehami z Rasii, Kitaja, Irana i Jehipta. Adnym z vystupoŭcaŭ na mierapryjemstvie byŭ adzin z najbolš adyjoznych łukašenkaŭskich prapahandystaŭ Andrej Mukavozčyk, jaki ŭ svajoj pramovie kinuŭ kamień u aharod nie nazvanych pa imieni «ultrapatryjotaŭ», u jakich lohka ŭhadvajucca Volha Bondarava sa svaimi adnadumcami.
Krytyka tyčyłasia moŭnaha pytańnia, i Mukavozčyk prablemu pastajannych atak Bondaravaj na biełaruskuju movu vynies ažno na mižnarodny ŭzrovień:
«Kažučy pra «movu». U lutym u našaj krainie pytańnie pra movu było ŭkinuta z asablivaj siłaj i abmiarkoŭvałasia ŭsiudy. Dla mnohich było zrazumieła, što tema inśpiravanaja. Nas sprabavali adciahnuć faktyčna ad adzinaha dnia hałasavańnia, a zaadno vyrašyć pytańni dadatkovaha raspalvańnia nacyjanalizmu ŭ takoj mirnaj, cichaj, talerantnaj krainie.
Kali dla biełaruskich nacyjanalistaŭ ruskaja mova — simvał akupacyi Biełarusi i tolki ŭ takich ramkach jany hatovyja razmaŭlać, to dla ultrapatryjotaŭ naadvarot: luboje vykarystańnie «rodnaj movy» stanovicca raptam markieram nacyjanalizmu, i jany vielmi mnohich u hetym u nas abvinavačvali.
Ale strašna nie toje, što jany robiać u Biełarusi, bo my jak ludzi zvykłyja z hetym raźbiaremsia. Strašna toje, što jany robiać u ramkach Sajuznaj dziaržavy, kali vielmi mnohija našy braty, susiedzi, stratehičnyja sajuźniki, nie razumiejučy, što adbyvajecca ŭ Biełarusi, viaducca na hetyja ŭkidy».
«Choć usryciesia tam, a maje karciny ŭžo pajšli ŭ narod». Što nie padzialili Dziermant, Špakoŭski i Žyhimont?
Volha Bondarava ŭstupiła ŭ zavočnuju sprečku z Łukašenkam
Bondarava sprabuje dabicca, kab prypynki ŭ transparcie ahučvali pa-rusku. Jaje paŭsiul adfutbolili
«Bajusia, što jany hatovyja na ŭsio». Bondarava raskazała, jak joj ciažka žyviecca na biełym śviecie
Ciapier čytajuć
Łukašenka pra Zialenskaha: Vałodzia jak syn mnie byŭ, ale pastupiŭ jak hnida23
Kamientary