Ludzi ź sindromam deficytu ŭvahi ŭ siarednim žyvuć mienš — daśledavańnie
Sindrom deficytu ŭvahi i hipieraktyŭnaści (SDUH) moža značna skaračać žyćcio jak mužčyn, tak i žančyn, vyśvietliłasia ŭ novym bujnym daśledavańni z udziełam bolš čym 30 tysiač darosłych u Vialikabrytanii. Faktary i pryčyny takoj tendencyi navukoŭcy aśviatlili ŭ Brytanskim časopisie psichijatryi.
Ludzi, u jakich dyjahnastavany sindrom deficytu ŭvahi i hipieraktyŭnaści (SDUH), u siarednim žyvuć mienš za svaich adnahodkaŭ biez dyjahnazu. Takija vyniki byli atrymanyja ŭ vyniku novaha maštabnaha daśledavańnia, u jakim uziali ŭdzieł bolš za 30 tysiač darosłych sa SDUH u Vialikabrytanii, paviedamlaje vydańnie Gizmodo sa spasyłkaj na aficyjny Brytanski časopis psichijatryi.
Pavodle daśledavańnia, mužčyny sa SDUH u siarednim žyvuć na 4,5 — 9 hadoŭ mienš, čym tyja, u kaho padobnaha dyjahnazu niama. U žančyn roźnica jašče bolš adčuvalnaja: jany stračvajuć u siarednim 6,5 — 11 hadoŭ u paraŭnańni z adnahodkami biez SDUH.
Kab pryjści da takich vysnoŭ, navukoŭcy vyvučyli źviestki ź pieršasnaj miedycynskaj dakumientacyi 30 029 pacyjentaŭ sa SDUH, a zatym paraŭnali ich z danymi 300 tysiač čałaviek biez takoha dyjahnazu. Pry paraŭnalnym analizie ŭličvali poł, uzrost i asablivaści atrymańnia miedycynskaj dapamohi.
Hety analiz brytanskich navukoŭcaŭ suhučny z papiarednimi pracami inšych zachodnich daśledčykaŭ, adnak jon staŭ pieršaj pracaj, u jakoj vykarystoŭvaŭsia śpiecyjalny mietad vyvučeńnia danych pa śmiarotnaści, jaki dazvalaje bolš dakładna aceńvać vierahodnaść vyžyvańnia i ryzyki śmierci ŭ roznych uzrostavych hrupach, pieradaje Gizmodo.
«Niahledziačy na toje, što mnohija ludzi z takim dyjahnazam mohuć vieści doŭhaje i zdarovaje žyćcio, my vyjavili vyraznyja prabieły ŭ tym, nakolki zadavalniajucca ich ułasnyja patreby.
Ludzi sa SDUH čaściej sutykajucca z tryvožnymi i depresiŭnymi stanami, niaredka pieražyvajuć suicydalnyja dumki, ździajśniajuć samapaškodžańni i majuć rasstrojstvy asoby. Akramia taho, u hetaj hrupie čaściej adznačajecca kureńnie i pavyšanaje spažyvańnie ałkaholu, a taksama pašyranyja chraničnyja zachvorvańni, takija jak cukrovy dyjabiet i pavyšany ŭzrovień chalesterynu.
Častka hetych faktaraŭ moža rastłumačyć, čamu SDUH statystyčna źviazany sa źmienšanaj praciahłaściu žyćcia. Taksama varta nie zabyvać i pra hienietyčnuju schilnaść, a taksama pra ekałahičnyja ŭmovy, jakija ŭpłyvajuć na zdaroŭje takich ludziej jašče da naradžeńnia», — pišuć brytanskija navukoŭcy ŭ svaim novym daśledavańni.
Pry hetym aŭtary pryznajuć, što nie ŭsie faktary byli ŭličanyja. Naprykład, sacyjalna-ekanamičny status respandentaŭ, jaki taksama moža adbivacca na pakazčykach praciahłaści žyćcia, nie braŭsia pad uvahu. Akramia taho, navukoŭcy adznačajuć, što pryčyny mienšaj praciahłaści žyćcia ŭ ludziej sa SDUH patrabujuć dadatkovaha vyvučeńnia.
Tym nie mienš, daśledčyki ličać, što značnuju častku zaŭčasnaj śmiarotnaści ŭ ludziej sa SDUH možna praduchilić, kali svoječasova dyjahnastavać i karektavać idučyja paralelna z dyjahnazam fizičnyja i psichičnyja rasstrojstvy.
«Mnohija ludzi sa SDUH vałodajuć vyraznymi mocnymi bakami, jakija dazvalajuć im damahacca pośpiechu, kali jany atrymlivajuć patrebnaje i svoječasovaje lačeńnie dy padtrymku», — ličać aŭtary daśledavańnia.
Vialikuju rolu ŭ hetym pytańni, pavodle navukoŭcaŭ, pavinny adyhryvać roznyja miedycynskija śpiecyjalisty, jakija rehularna źbirajuć i analizujuć infarmacyju pra stan zdaroŭja, psichałahičny dabrabyt i ład žyćcia takich pacyjentaŭ. Taki manitorynh dapamahaje chutčej vyjaŭlać prablemy i nie zaciahvać ź lačeńniem.
Kab pavysić jakaść i praciahłaść žyćcia ludziam sa SDUH, ekśpierty rekamiendujuć prytrymlivacca ahulnapryniatych pryncypaŭ zdarovaha ładu žyćcia: źviartać uvahu na fizičnuju aktyŭnaść, zachoŭvać režym snu i charčavańnia, a taksama sačyć za hihijenaj. Akramia taho, psichijatry i psichołahi mohuć prapanavać stratehii, jakija dazvalajuć lepš spraŭlacca z charakternymi simptomami SDUH i palapšać ahulnaje samaadčuvańnie.
SDUH adnosiać da niejraraźvićciovych rasstrojstvaŭ, jakija zvyčajna vyjaŭlajucca ŭ dziacinstvie, choć niaredka jano zachoŭvajecca i ŭ darosłym uzroście. Pry hetym nazirajecca parušeńnie bałansu šerahu niejramiedyjataraŭ (naprykład, dafaminu), a taksama prablemy z utrymańniem uvahi, hipierfokusam, płanavańniem, arhanizacyjaj i tajm-mieniedžmientam. Takija simptomy mohuć zakranać praktyčna ŭsie baki žyćcia, uklučajučy fizičnaje i psichičnaje zdaroŭje.
«Za hod zhubiła bolš za 10 termakubkaŭ». Dźvie biełaruski — pra žyćcio ź sindromam deficytu ŭvahi, jaki pryniata abiasceńvać
Pakaleńnie «ni-ni»: chto jany takija i nakolki heta niebiaśpiečnaja tendencyja?
«Važna nie toje, čaho my čakajem ad žyćcia, a toje, čaho žyćcio čakaje ad nas». Psichołah Viktar Frankł pra toje, jak žyć i nie łamacca
Kamientary