«Uvieś praces zaniaŭ 10 chvilin». Palitviazień Śviatasłaŭ Hierasimuk i jaho dziaŭčyna ŭziali šlub u bresckim SIZA
16 sakavika ŭ SIZA-7 Bresta adbyłasia cyrymonija šlubu palitviaźnia Śviatasłava Hierasimuka i jahonaj niaviesty Taćciany.
Sa Śviatasłavam jany razam užo 5 hadoŭ. 22 śniežnia jaho zatrymali pa art. 293 č. 2. i źmiaścili ŭ SIZA za ŭdzieł u akcyi pratestu paśla vybaraŭ u žniŭni 2020-ha.
Taćciana raspaviała «Bresckaj Viaśnie», jak heta — stać žonkaj palitviaźnia. Šlub, zaklučany ŭ takoj składanaj žyćciovaj situacyi, tolki ŭmacavaŭ jaje pierakanańni ŭ tym, što ŭsio budzie dobra. «Heta tolki časovyja ciažkaści, jakija treba pieraadoleć. Hałoŭnaje nie zdavacca i praciahvać iści napierad. Bo za svajo ščaście treba zmahacca».
U studzieni ŭ adnym sa svaich listoŭ Śviatasłaŭ zrabiŭ Tani prapanovu. Jany doŭha nie mahli vyznačycca, dzie raśpisacca — u SIZA ci ŭžo paśla suda, u kałonii. U vyniku para zrazumieła, što bolš čakać jany nie mohuć i chočuć uziać šlub nieadkładna.
«My nie bačylisia 3 miesiacy, tamu hety dzień dla mianie byŭ bolš, čym asablivy. Uvieś hety čas ja bačyła Śviatasłava tolki ŭ snach. Da apošniaha momantu nie mahła pavieryć, što voś-voś ja ź im sustrenusia ŭžyvuju».
Za tydzień da pryznačanaj daty niaviesta napisała palitviaźniu pra heta ŭ liście. «Chłopcy ŭ kamiery jamu dapamahli padrychtavacca. Na cyrymonii Śviatasłaŭ byŭ u džynsach, pinžaku i tuflach. Darečy, ja nikoli da hetaha momantu nie bačyła jaho ŭ dziełavym styli».
Spačatku Taćcianu razam z supracoŭnicaj ZAHSa pryviali ŭ maleńki pakoj z abrazami na ścienach. Tania vielmi chvalavałasia, i žančyna, jakaja pravodziła cyrymoniju, usialak jaje supakojvała. Skazała, što pastarajecca dać mahčymaść pabyć pary razam daŭžej, nakolki heta budzie mahčymym. «Jak tolki Śviatasłava zaviali, my abniali adno adnaho. U mianie adrazu pakacilisia ślozy, ale jon paprasiŭ nie płakać. Vielmi składana było strymać emocyi, ale mnie ŭdałosia. Z taho momantu lik času ja zhubiła».
Dalej rabotnica ZAHSa začytała pramovu. Žanich i niaviesta ŭvieś hety čas stajali, trymajučysia za ruki. Im dazvolili abmianiacca piarścionkami, abviaścili mužam i žonkaj. Zaviaršyłasia cyrymonija ŭ SIZA pacałunkam. «Pierad tym, jak jaho paviali, my jašče raz zmahli abniać adno adnaho. Uvieś praces zaniaŭ chvilin 10. Ale hetyja 10 chvilin upieršyniu za 3 miesiacy dali mnie mahčymaść adčuć siabie ščaślivaj».
Kali Tania vyjšła ź SIZA, jaje ŭžo sustrakali siabry z kvietkami. «U hety momant strymlivać emocyi ja bolš nie mahła. Adnaznačna mahu skazać: niahledziačy na abstaviny i miesca praviadzieńnia cyrymonii, hety dzień staŭ adnym z najlepšych dzion u maim žyćci».
Sa słoŭ žonki, Śviatasłaŭ Hierasimuk, niahledziačy ni na što, trymajecca ŭ SIZA na pazityvie. «Z bajavym nastrojem jon pa-raniejšamu vieryć u lepšaje i viedaje, jaki b termin jamu ni dali, u kančatkovym vyniku ŭsio budzie dobra. Jon hetak ža, jak i ja, hatovy zmahacca za svajo ščaście».
Kamientary