«Usie razumnyja ludzi razumieli, što Rasijskaja Fiederacyja zbudavanaja na łžy, karupcyi i biezzakońni, — zajaviŭ pradstaŭnik Abjadnanaha pierachodnaha kabinieta pa pytańniach biaśpieki i abarony. — My nazirajem pačatak aktyŭnaj fazy hetaha pracesu. My nie viedajem, što budzie zaŭtra».
«Prarasijski šlach, pa jakim nas vioŭ Łukašenka ŭsie hetyja hady, zavioŭ nas u tupik», — zajaviŭ padpałkoŭnik Sachaščyk.
«I my pavinny vyrašać, što rabić dalej, i vyrašać chutka, bo abo my vykarystajem hety histaryčny šaniec i staniem paśpiachovaj jeŭrapiejskaj krainaj, abo my zhubim usio, i sama nazva Respublika Biełaruś zastaniecca tolki ŭ knižkach. Ja chaču najpierš źviarnucca da biełaruskich vajskoŭcaŭ. Nam niama na kaho raźličvać. Ale my z vami, abjadnaŭšysia, dakładna spravimsia. Davajcie źjadnajem nacyju, uratujem radzimu, usio astatniaje — paśla».
«Vajskoŭcy 38-j desantnaj bryhady i inšych vajskovych čaściej, nastrojciesia na našu chvalu i zastavajciesia na suviazi. My pieramožam!» — zakončyŭ jon svoj zvarot.
Ciapier čytajuć
Łukašenka abmierkavaŭ z Ryžankovym «kroki pa adnaŭleńni davieru z zachodnimi krainami»12
Kamientary